این عکس توی فیس بوک در طول ۸ ساعت گذشته ۲۲۴ هزار لایک خورده و ۶۵ هزار بار به اشتراک گذاشته شده است.





پیرمردی که بعد از ۳ سال از مرگ همسرش هنوز براش گل رز و کارت ولنتاین می خرد.

خوبه بعضی از پسرا بدونن که چرا دخترا بهشون میگن داداش:

میگن داداش: یعنی زیاد بهم نزدیک نشو

میگن داداش: که وقتی مزاحم پیدا کردن بتونن با کمک داداشی ردش کنن

میگن داداش: که وقتی ناراحتن با یکی حرف بزنن

میگن داداش: که وقتی می خوان لج یکی رو در بیارن از داداش کمک بگیرن

میگن داداش: که گاهی چیزایی رو که نمی دونن ازشون یاد بگیرن

میگن داداش: یعنی من نمی خوام دوست پسر داشته باشم بی خیال من شو

میگن داداش: که هم باهات حرف بزنن هم از هر پیشنهاد ناراحت کننده ای در امان باشن

میگن داداش : وقتی می خوان برن بیرون بگن بیا با داداشم برو بیرون من راحت شم

میگن داداش : چون محبت داداش از دوست پسر بیشتره ....

به گزارش سرویس بین الملل برنا به نقل از العربیه، در واقعه ای عجیب و جالب این دیفیدسون در مراسم عروسیش صورت خود را با سوراخ زینت داد تا از این طریق بتواند رکورد جدیدی در دایره المعارف گینس به ثبت برساند. او با دارا بودن ۶۹۲۵ شکاف در صورتش توانست رکورد جدیدی را به ثبت برساند.





وی همچنین تاکید کرد زمانی که در صورتش سوراخ ایجاد می کند، دردی احساس نمی کند و شب ها پس از اینکه مطمئن می شود حلقه ها سر جایش هستند، می خوابد.




گردآوری: مجله آنلاین روزِ شادی

ادوارد مورداک یکی از عجیب‌ترین انسان‌هایی بود که در قرن نوزدهم زندگی می‌کرد. عجیب بودن مرداک به دلیل داشتن توانایی خاص یا انجام کارهای شگفت‌انگیز نبود بلکه این مرد انگلیسی دارای دو صورت بود!
مورداک در یکی از خانواده‌های ثروتمند انگلیسی متولد شده بود اما با تمام ثروتی که خانواده‌اش داشت و در آینده به او به ارث می‌رسید وی هیچ‌گاه احساس خوشبختی نکرد زیرا یک صورت اضافی و بسیار زشت و تو رفته در پشت‌سر او وجود داشت.
البته صورت دوم مورداک نه می‌توانست صحبت کند و نه چیزی بخورد، اما در نهایت شگفتی می‌توانست بخندد یا گریه کند و مثل یک صورتک همیشه به پشت سر او چسیبده بود و او را همه جا همراهی می‌کرد.
ادوارد که جوانی ۲۰ ساله بود، به هیچ‌عنوان مانند هم‌سن‌وسال‌هایش نمی‌توانست خوش باشد و از زندگی‌اش لذت ببرد چرا که کمتر کسی حاضر به دوستی با مورداک بود و وی همیشه در تنهایی به سر می‌برد. کودکان با دیدن او پا به فرار می‌گذاشتند و از نگاه مردم کوچه و خیابان معلوم بود که هیچ‌کس تمایلی به صحبت با او ندارد. مورداک نه تنها روزها از دست سر خودش آرامش نداشت، بلکه شب‌ها هم نمی‌توانست سر راحت روی بالشت بگذارد. با رسیدن شب وقتی همه به خواب فرو می‌رفتند، همیشه از اتاق مورداک صدای نجواهی عجیبی به گوش می‌رسید، صداهایی که بیشتر شبیه زمزمه بود تا صحبت کردن. مورداک کاملاً در خواب بود و با نجواهایی که از پشت‌سرش می‌آمد از خواب می‌پرید، این صدای وحشتناک از دهان صورت دوم مورداک خارج می‌شد. هرشب، صورت دوم او شروع به گفتن جملات عجیب و غریب می‌کرد و مورداک به هیچ‌عنوان نمی‌توانست مانع این کار شود و هیچ کنترلی روی صورت خود نداشت.




مورداک ثروتمند بود و برای جدا کردن صورت دوم خود به هیچ‌عنوان مشکل مالی نداشت از این رو تصمیم گرفت شر صورت مزاحم را از سر خودش کم کند چرا که معتقد بود صورتش جملات شیطانی به زبان می‌آورد. او نزد چندین پزشک رفت و برای آنها توضیح داد که چگونه این صورت زندگی آرام را از او گرفته و التماس کرد هرطور شده این صورت شیطانی را از او جدا کنند اما هیچ پزشکی راضی به انجام این کار نشد. تحمل چنین زندگی‌ای برای مورداک بسیار سخت شده بود، او سعی می‌کرد با یاد گرفتن موسیقی فکرش را از صورت مزاحم منحرف کند اما مزاحمت‌های صورتش آن‌قدر زیاد شده بود که دیگر نمی‌توانست تحمل کند و برای همین در ۲۳ سالگی اقدام به خودکشی کرد.
درباره چگونگی خودکشی مورداک اطلاعات زیادی در دست نیست، بعضی‌ها می‌گویند که او با خوردن سم، خود را کشت و بعضی دیگر نیز می‌گویند که وی با شلیک گلوله به پیشانی‌اش جان خود را گرفت. اما شیوه خودکشی مرد بیچاره هرچه بود که او پیش از مرگ وصیتنامه‌ای نوشت و خواست که پیش از دفن کردنش حتماً صورت شیطانی او را کاملاً از بین ببرند تا مبادا در گور هم باعث آزاد و اذیت او شود. درباره جزئیات زندگی ادوارد مورداک اطلاعات بسیار اندکی در دست است و حتی زمان تولد و مرگ او دقیقاً مشخص نیست. مورد عجیب درباره او زمانی اتفاق افتاد که علم پزشکی پیشرفت چندانی نکرده بود و اطلاعات به جا مانده از او نتیجه داستان‌هایی است که سینه به سینه از مردم نقل شده است.
در بعضی از داستان‌ها آورده‌اند که صورت دوم ادوارد چهره یک دختر زیبا بود اما به عقیده پزشکان که احتمال می‌دهند صورت دوم ادوارد قل انگلی او بود چنین داستانی کاملاً اشتباه است زیر معمولاً قل‌های انگلی از یک جنسیت هستند.






گردآوری: مجله آنلاین روزِ شادی

یک پرنده در افق پرواز کرد

بیکسی را با خودش همساز کرد

از غریبی در خودش ویرانه بود

با خرابی های خود بیگانه بود

روزگارش رفت و شب آمد پدید

از نوای آسمان باران درید

سیل این باران به روی سرزمین

کام ها سیراب شد در این زمین

بالهایش خسته بود و خیره شد

نقطه ای در دیدگانش دیده شد

آمد و بر بام آن آرام شد

جرعه ای نوشید و یکدم رام شد

برج کهنه خسته بودو لرزه کرد

بوی باران بر مشامش خنده کرد

دلخوشی در قلب پاکش سایه کرد

این کبوتر را به خود همسایه کرد

برج تنها سرپناه خستگی شد

دل اسیر عشق و این همبستگی شد

یک شبی او را به آغوشش نهاد

تا به فردا غصه خورد خوابی نداشت

شب به پایان آمد و تابید نور

خستگی زایل شد و شد پرغرور

آسمان را درنوردید و برفت

برج تنها با خودش تنها نشست

با خودش در بی کسی ویرانه شد

غم به بالین و زآن دیوانه شد

عاقبت پایان این دلبستگی

بی کسی افزون شد از دلدادگی

خريد شوهر

یک مرکز خرید وجود داشت که زنان می توانستند به آنجا بروند و مردی را انتخاب کنند که شوهر آنان باشد.

این مرکز، پنج طبقه داشت و هر چه که به طبقات بالاتر می رفتند خصوصیات مثبت مردان بیشتر میشد. اما اگر در طبقه ای دری را باز می کردند باید حتما آن مرد را انتخاب می کردند و اگر به طبقه ی بالاتر می رفتند دیگر اجازه ی برگشت نداشتند و هرکس فقط یک بار می توانست از این مرکز استفاده کند.

روزی دو دختر که با هم دوست بودند به این مرکز خرید رفتند تا شوهر مورد نظر خود را پیدا کنند.

در اولین طبقه، بر روی دری نوشته بود: “این مردان، شغل و بچه های دوست داشتنی دارند.”

دختری که تابلو را خوانده بود گفت: “خوب، بهتر از کار داشتن یا بچه نداشتن است ولی دوست دارم ببینیم بالاتری ها چگونه اند؟”

پس به طبقه ی بالایی رفتند…

در طبقه ی دوم نوشته بود: “این مردان، شغلی با حقوق زیاد، بچه های دوست داشتنی و چهره ی زیبا دارند.”

دختر گفت: “هوووومممم… طبقه بالاتر چه جوریه…؟”

طبقه ی سوم: “این مردان شغلی با حقوق زیاد، بچه های دوست داشتنی و چهره ی زیبا دارند و در کارهای خانه نیز به شما کمک می کنند.”

دختر: “وای…. چقدر وسوسه انگیر… ولی بریم بالاتر.” و دوباره رفتند…

طبقه ی چهارم: “این مردان شغلی با حقوق زیاد و بچه های دوست داشتنی دارند. دارای چهره ای زیبا هستند. همچنین در کارهای خانه نیز به شما کمک می کنند و اهداف عالی در زندگی دارند”

آن دو واقعا به وجد آمده بودند…

دختر: “وای چقدر خوب. پس چه چیزی ممکنه در طبقه ی آخر باشه؟”

پس به طبقه ی پنجم رفتند…

آنجا نوشته بود: “این طبقه فقط برای این است که ثابت کند زنان راضی شدنی نیستند! از این که به مرکز ما آمدید متشکریم و روز خوبی را برای شما آرزومندیم!

سن خودتان را به من نگویید؛ چون ممکن است حقیقت را نگویید.

محاسبه سن با شکلاتبسیار شسته و رفته و زیبارو راست باشید و به ترتیب جلو برویم، بیشتر از یک دقیقه طول نمی کشد. به ترتیب به پرسش ها پاسخ دهید.قبل از پاسخ دادن، قول دهید که پرسش ها را از قبل نخوانید.وقت شما هدر نمی رود (هم فال و هم تماشا)- قبل از هر چیز ، به خاطر بیاورید که در طول یک هفته چند بار شکلات می خورید (بیش از 1 بار کمتر از 10 بار)- عدد تعداد شکلات در هفته را ضرب در 2 بکنید.- جمع آن را به علاوه 5 کنید.- جمع را ضربدر 50 کنید.- اگر امسال از تولدتان گذشته جمع را به عدد1760اضافه کنید.- در غیر این صورت جمع را به 1759 اضافه کنید.-حالا جمع کل که چهار رقمی است از سال تولد میلادی خودتان کسر کنید.

*

*

*

*

*

*

*

*

*

شما به یک عدد سه رقمی رسیده ایداولین عدد : تعداد دفعات خوردن شکلات شما در هفته است.دو شماره بعد سن شماست

پوریا پورسرخ:متولد۵۶ در تهران.دکترای فیزیولوژی گیاهی

لاله اسكندری: متولد 51 در تهران. لیسانس گرافیك

مهناز افشار: متولد 56 در تهران. دیپلم تجربی

پژمان بازغی: متولد 53 در تهران. لیسانس صنایع

عسل بدیعی: متولد 56 در تهران.لیسانس تغذیه

زیبا بروفه: متولد 54 در تهران. لیسانس حقوق قضایی

ماهایا پتروسیان: متولد 48 در تهران. لیسانس تئاتر

پارسا پیروزفر: متولد 51 در تهران. لیسانس نقاشی

هانیه توسلی: متولد 58 در همدان.دانشجوی رشته نمایش نامه نویسی

هدیه تهرانی: متولد 51 در تهران.دیپلم

بهناز جعفری: متولد 53 در تهران. لیسانس ادبیات نمایشی

رامبد جوان: متولد 50 در تهران.دیپلم

چكامه چمن ماه: متولد 59 در تهران.دیپلم مجسمه سازی

لیلا حاتمی: متولد 51 در تهران. تحصیل در مهندسی برق و ادبیات مدرن فرانسه را در سوییس نیمه كاره رها كرد

میترا حجار: متولد 55 در تهران.دیپلم

امین حیایی: متولد 49 در تهران. تحصیل در رشته كامپیوتر را رها كرد

شهاب حسینی: متولد 52 در تهران. تحصیل در رشته روانشناسی را رها كرد

شهرام حقیقت دوست: متولد 51. كارشناس رشته تئاتر

سام درخشانی: متولد 59 در تهران.تحصیل در رشته نمایش را رها كرد

بهرام رادان: متولد 58 در تهران. لیسانس مدیریت بازرگانی

حبیب رضایی: متولد 48 در مشهد. لیسانس مدیریت بیمارستان

بهاره رهنما: متولد 52 در تهران.لیسانس ادبیات فارسی و حقوق قضایی.دانشجوی فوق لیسانس در رشته نمایش

مریلا زارعی: متولد 53 در تهران. لیسانس مهندسی صنایع

رامبد شكرآبی: متولد 51 در تهران. دیپلم ریاضی

رضا شفیعی جم: متولد 50 در تهران. لیسانس نقاشی

امیر حسین صدیق: متولد 51 در نیشابور. دیپلم بازیگری

لادن طباطبایی: متولد 49 در تهران.لیسانس بازیگری

پرستو صالحی: متولد 56 در تهران. لیسانس

رزیتا غفاری: متولد 51 در تهران. لیسانس كارگردانی سینما

شقایق فراهانی: متولد 51 در تهران. لیسانس نقاشی

گلشیفته فراهانی: متولد 62 در تهران. دانشجوی رشته موسیقی

نگار فروزنده: متولد 57 در تهران.دیپلم

حدیث فولادوند: متولد 56 در تهران.فوق دیپلم

علی قربان زاده: متولد 57 در تهران.دیپلم

شبنم قلی خانی: متولد 56 در تهران. فوق لیسانس رشته تئاتر

ترانه علیدوستی: متولد 63 در تهران. دیپلم

مهتاب كرامتی: متولد 50 در تهران. لیسانس میكروبیولوژی

نیكی كریمی: متولد 50 در تهران. دیپلم تجربی

باران كوثری: متولد 64 در تهران. دیپلم موسیقی

محمد رضا گلزار: متولد 54 در تهران.لیسانس مكانیك سیالات

پوپك گلدره: متولد 50 در تهران. لیسانس روانشناسی

سروش گودرزی: متولد 53 در تهران. لیسانس كامپوتر

لادن مستوفی: متولد 51 در شهسوار. لیسانس كارگردانی

مرجان محتشم: متولد 48 در تهران، رها کرده دبیرستان

یكتا ناصر:متولد 57 در تهران.لیسانس مهندسی محیط زیست

 ﺍﯾﻦ ﻋﺼﺮ، ﻋﺼﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ!